Het is een land dat erg 'niet-Aziatisch' is met heel veel tegenstellingen: het is hypermodern, zoals zijn hogesnelheidstreinen en allerlei snufjes op de wc en toch kom je nog met veel eeuwenoude tradities in aanraking, zoals de kimono's, tempels, geisha's en dergelijke. Ik stond bijvoorbeeld versteld dat er nog zovelen in traditionele kimono's rondlopen, ook veel jonge mensen.
De Japanners zijn erg beleefd, komen verlegen over maar zijn erg behulpzaam. Sta je even stil komt iemand op je af met de vraag of ze je kunnen helpen. Vraag je zelf iemand om hulp dan gaan ze tot het uiterste om je te helpen, hun eergevoel is zo groot dat ze zich schamen als ze het niet weten of je niet kunnen helpen.
Bij het openbaar vervoer, bezienswaardigheden en openbare plaatsen waar massa's mensen passeren zie je pijlen, lijnen en borden voor de looprichting, mensen vormen overal een rij en voordringen is echt not done. Ze hebben er ook gekruiste voetpaden, zodat het hele kruispunt bij groen overgenomen wordt door de voetgangers. Het is erg proper en toch is het moeilijk een vuilnisbak te vinden, het is namelijk de gewoonte om je afval terug mee naar huis te nemen. Mobiele telefoons lijken aan hun hand geplakt in het openbaar vervoer, maar het gebruik mag alleen geluidloos, geen irritante ringtones, geen pings en daar waar gebeld mag worden, praten ze zacht. Juist door deze gedragscodes is het allemaal erg relaxed, niemand duwt of trekt, schreeuwt of toetert.... Hier kunnen we (in het Westen) heel veel van leren.
Reizen door Japan, is dat nu gemakkelijk en comfortabel, of juist lastig? Eigenlijk is het dubbel. Aan de ene kant is reizen in Japan gemakkelijk door de goede treinverbindingen, die altijd stipt zijn. Maar aan de andere kant ook lastig, door de taalbarrière; veel Japanners spreken geen Engels en alle borden onderweg, menukaarten en dergelijke zijn vaak alleen in het Japans. Maar door hun behulpzaamheid en met een beetje creativiteit en handen en voetenwerk kom je uiteindelijk altijd wel op je bestemming, zeker als je Stef mee hebt! We hebben nog nooit zoveel met onze bagage gesleurd want hier vind je geen goedkope riksja's die je naar je verblijf brengen. Vaak hebben we een bus genomen maar de afstand van de bushalte is al vaak een opdracht met al die kilo's.
Ultiem comfort vind je op bijna elk Japans toilet. Een lekkere warme bril (en dat is niet van je voorganger) en allerlei knopjes om je leven in het kleinste kamertje extra fijn te maken. Je vindt er knopjes met spoeling voor 'van voren' en 'van achter', soms massage, ene droger en ook een knopje met een ‘doorspoelgeluid’ of een kabbelend riviertjes met gefluit van vogeltjes, zodat mensen naast je niet horen wat er op jouw toilet gebeurt. En we hebben alle knopjes uitgeprobeerd! Griet bleef soms wel heel lang op het toilet zitten.
In heel veel etalages van restaurants en eettentjes vind je het: plastic eten. Zo kun je makkelijk kiezen welk gerecht je wilt: zeker makkelijk als je geen Japans spreekt en ze geven echt wel heel goed weer wat je op je bord gaat krijgen. Het is hier een vak apart, met al die etalages.
Tokio (hier alle foto's)
Na toch een lange reis vanaf Christchurch, NZ, werden we op het station in Tokio verwelkomd door de grote zus. Griet was al wat eerder die dag toegekomen en had zich al geïnstalleerd in ons appartementje. Het was een leuk weerzien en ook erg makkelijk dat ze ons de weg kon wijzen! We hadden opnieuw via airbnb geboekt met in het achterhoofd om zelf veel te koken aangezien iedereen zegt dat Japan duur is. Maar dat bleek al snel niet het geval. Als je uitkijkt kan je makkelijk voor enkele euro's lekker eten. Water krijg je ook overal bij, dus onze dagelijkse portie alcohol hebben we in de supermarkt gekocht. Tja, flashpackers hé.
De volgende dag was het dan tijd om de grote stad te ontdekken. Er wonen daar meer dan 13 miljoen mensen! Je moet even wennen aan het metronet en als je het eindelijk goed door hebt moet je alweer verder. The story of our life tegenwoordig. We zijn ons Japans avontuur begonnen in een park vlak bij het Ueno station, waar ook veel locals hun zondag doorbrengen. Ideaal om even te acclimatiseren. Onze eerste dames in traditionele kimono's kregen we er al direct voorgeschoteld, net zoals onze eerste Japanse bruiloft, eerste tempel met schrine (rode poort), een berg sneeuw waar de kinderen in spelen ipv in een zandbak, eerste saké vaten enz. Dus al direct de moeite.
In de namiddag zijn we naar Harajuka geweest, een buurt waar op zondagnamiddag veel hippe jongeren en lolita doll's en lolita gotica's zouden te spotten zijn. We waren de trein nog niet helemaal uit of we hadden er al enkele in het vizier. We hebben hun een beetje achtervolgd en dan heb ik maar eens gevraagd of ik een foto mocht trekken. En dat mocht! Nadien hebben we nog andere lolita's gezien. Karnaval is er niks tegen!
In de late namiddag zijn we dan nog naar de 'Skytree' gewandeld, wat de hoogste uitkijktoren zou zijn van de wereld. Onderweg kwamen we processies tegen in het teken van de Kanda matsuni viering, een soort OLH Hemelvaart, maar dan op zijn Japans. En mannen met soms wel erg korte kimono's aan!
Uitgeput maar voldaan gingen we slapen. Wat een dag!
Maandagmorgen ging het richting het SUMO-stadion. Er was namelijk een erg belangrijk tornooi bezig, en de 2e week was al van start gegaan. Er waren enkel nog tickets beschikbaar voor dezelfde dag, al de rest was uitverkocht. De laatste tickets waren duur maar dit was toch een kans die we niet wilden laten schieten. Dus kochten we 3 tickets, voor in een loge van 4, met zitplaatsen op de grond, Japanse stijl. Het kon nog zijn dat er nog een 4e bij ons zou komen zitten! Ai, ai, onze knoken! Ondertussen zagen we al regelmatig een SUMO-worstelaar passeren in zijn kimono. Een indrukwekkend zicht zenne, zo'ne beer.
Aangezien het echte spektakel om 14u van start zou gaan, hadden we nog wat tijd om de Sensoji tempel te gaan bezichtigen.
En dan was het bijna zover. Vanaf 14u passeren er de 36 beste worstelaars door een haag van toeschouwers. Je kan ze dus van erg dichtbij zien. Dan zie je ook pas hoe groot en breed (ik zal beleefd blijven) ze zijn.
En dan gingen de finales van start. Ook weer ene hele show met alle toppers die een voor een opkomen en samen een danske opvoeren. Gelukkig was het een stevig podium!
Gelukkig kon Stef ons wat meer uitleg geven over de regels, aangezien hij dit jaren op Eurosport gevolgd heeft. Die van het onderwijs hebben daar tijd voor hé. De 4e man was ook niet komen opdagen zodat we toch wat comfortabel hebben kunnen zitten. Oef!
De laatste dag Tokio begon met de vismarkt Tsukiji, die befaamd is om zijn veiling van grote tonijnen. Dit vindt echter 's nachts plaats en we zagen het toch niet zitten om daar dan in de weg te gaan lopen. Bij aankomst bleek dus alle vis geveild te zijn maar gelukkig is het in de omgeving nog een hele gezellige boel met vele kraampjes. Ongelooflijk hoeveel eten dat je daar ziet dat we niet kennen. Het is ook erg opvallend dat het er heel hygiënisch aan toegaat en bijna alles verpakt is. En geen vliegen te bespeuren! Zo on-Aziatisch! Wel heel weinig fruit te zien.
In de namiddag zijn we nog naar het 'electronic district' gegaan in Akihabara, een plek waar je snel zot kan worden.
Yudanaka - snowmonkeys (nog meer prachtige foto's!)
Even genoeg stad. We vertrekken met de hogesnelheidstrein naar Yudanaka, een dorpje dat bekend staat om zijn onsen (warmwaterbaden) en de makaken die ook van warmwaterbaden houden. We hadden ons van te voren een JR-railpass van 3 weken aangeschaft, waarmee je naar hartelust met de hogesnelheidstrein kan reizen en soms ook een bus of trein mee kan nemen, zolang ze maar van de JR zijn. Daar kunnen ze in Europa ook nog heel wat van leren! Misschien volgende keer een Japanse trein kopen, meneer de minister?
In Yudanaka logeren we in een traditionele Ryokan. een kamer met tatami matten, een laag tafeltje en dunne comfortabele matrassen - zogenaamde futon - om op te slapen. Schoenen worden buiten het hotel uitgedaan en in speciale kastjes geplaatst. Daar staan pantoffels klaar, maar in de kamers moeten ook deze worden uitgedaan. Voor in het toilet staan dan weer andere pantoffels klaar. Je zou je voor minder een pantoffelheld gaan voelen!
Het dorpje hebben we al wandelend verkend. We hebben er ook het meest comfortabele en propere, publieke toilet ontdekt, helaas geen foto van om het te bewijzen.
Natuurlijk moesten we ook de onsen uitproberen. Voordat men hierin gaat wast men zich, zittend op een plastieken krukje naast het bad. Maar die Jappen wassen zich eindeloos, die blijven gewoon schuren, niet normaal. Daarna wordt alle zeep zorgvuldig afgespoeld en gaat men in de warme baden met verschillende mineralen. Nadien schrobben ze zich opnieuw de pleuris. Nu weet ik waarom die er niet meer geel uitzien!
Next day monkey time! En nee, niet in de dierentuin maar in het wild. Dus toch even afwachten of we wel de befaamde makaken zouden zien. Het busje van het hotel zette ons af onderaan de berg, zodat we nog een 2 km door het bos dienden te wandelen. Uit het niets kwamen er ineens heel veel apen onze richting uit. Een paar apen waren namelijk ruzie aan het maken en iedereen kwam precies helpen of een kijkje nemen. Wij blij!
Ik kon er uren naar blijven kijken, zo schattig, die makaken in het warmwaterbad! Griet heeft er een leuk souveniertje aan over gehouden, een amigunumi-aapje.
Kanazawa (alle foto's)
Met de shinkansen ging het langs de besneeuwde toppen naar Kanazawa voor 2 nachten. In de namiddag hebben we er het Kenroku-en park bezocht waar vele blauwe irissen in bloei stonden.
De dag erop hebben Stef en ik elk een fiets geleend, Griet verkoos het wandelend pad en wou ook naar het museum met hedendaagse kunst. We hebben er de markt bezocht en het geisha- en samouraidistrict. Ook zijn we weer enkele bruiloften tegengekomen.
Osaka (meer foto's vind je hier)
Met een andere trein ging het alweer in snelle vaart naar Osaka. Het is een gezellige stad met heel veel eetgelegenheden aan flashpackersprijzen. De lichtreclame was ook de moeite. Ook hebben we bij 'Manneken' een lekkere Belgische wafel gescoord en hebben we veel verslaafden op 'slots' zien spelen, erg populair hier.
De dag erop reisden we per trein naar de berg Koya-san. Dit is Japans meest vereerde Shingan-boeddhistische plaats met jaarlijks meer dan 1 miljoen pelgrims. Vroeger waren er 1000 tempels, na tyfoons en branden zijn er nu nog 123. Er is een begraafplaats met meer dan 200.000 tomben. Hier begraven worden geniet een hoge status in Japan.
Kyoto (veel meer foto's)
5 nachten Kyoto waren ingepland omdat je van hieruit veel uitstappen kan doen, allé, dat zei ons reisleidster en ze had gelijk (voor ene keer)!
Een greep uit de mogelijkheden:
- lekker eten
(Stef eindelijk naar de kapper gekregen)
- wat wandelen door de straatjes en de stad ontdekken, meer moet dat soms niet zijn.
- geisha's gaan spotten (niet gemakkelijk hoor!)
- tempels bezoeken
- nog meer tempels kijken
- en nog tempels kijken
- wandelen door het bos
Hiroshima (alle foto's hier)
Iedereen kent Hiroshima, de plaats waar op 6 augustus 1945 de eerste atoombom is gedropt. Het grijpt je aan, die plek. En dan te bedenken dat nog steeds met dit wapen gedreigd wordt. Pfffffffffffff, ik ga er niet teveel woorden aan vuil maken maar niemand verdient het om op zo'n manier te sterven. We hebben er het park en het museum bezocht.
Maar het leven gaat verder en we dienen op krachten te blijven.
De volgende dag deden we met trein en ferry een uitstap naar het eiland Miyajima, dat vooral bekend staat om zijn Torii in het water. Er liepen ook weer (schijn)heilige herten rond en met een lange kabelbaal zijn we naar de top van de berg gegaan waar het uitzicht erg mooi was.
Beppu (geen foto's!)
want veel heb ik er niet van gezien. Ik heb er mijn voet omgeslagen, net toen we een uitstap wilden maken en dit was het resultaat.
Gelukkig had ik een goede verpleger en heb ik vele uren aan de blog gewerkt, met de poot omhoog!
Kumamoto (de fotograaf was terug op de been)
We wilden van hieruit graag een uitstap doen naar de actieve vulkaan Aso om die tot aan de krater te beklimmen maar blijkbaar is die nog niet lang geleden uitgebarsten en momenteel is die beklimming dus niet mogelijk! Ik had met mijn verstuikte enkel de kabelbaan willen nemen maar die was uiteraard ook niet in werking. Jammer! Ik heb mijn enkel dus nog maar wat extra laten rusten en we hebben er ook 1 dag een e-bike gehuurd. Wat is dat makkelijk! We zijn zelfs een hele steile berg opgereden waar een tempel stond, zo'n batterij doet wonderen! We hebben er ook een mooie tuin bezocht en een Japans kasteel.
Nagasaki (hier alle foto's)
Opnieuw een locatie die bekend staat om zijn trieste geschiedenis, namelijk de 2e atoombom, 3 dagen na die van Hiroshima. Hier hebben we in de regen de verschillende herdenkingsplaatsen bezocht, als ook het museum. Dit museum was interessanter als dat in Hiroshima, want hier lieten ze meerdere partijen aan het woord, zoals enkele Australiërs die er toen gevangen zaten en wapens moesten maken in erge omstandigheden. Voor hen was de atoombom wel een bevrijding. Ze lieten er ook zien hoeveel atoombommen er zijn in de wereld, waar die zich bevinden en waar ze ook proeven doen. Deze testen hebben namelijk ook veel impact op de natuur. Aangezien het regende zijn we ook gaan shoppen, of toch een poging tot, maar ik kan niet in die Japanse kleding. Helaas. Dan maar naar de kapper om mijn haren te laten verven. Ook niet echt uitgedraaid gelijk ik het zou willen (te braaf), maar ja, er bestaan ergere dingen dan te zagen over de tint van mijn haren hé.
Morgen vliegen we naar Manilla, de hoofdstad van de Filipijnen. Hier kijken we toch echt naar uit. Japan is niet slecht geweest maar het heeft niet zo heel veel hoogtepunten naar onze bescheiden mening. Maar de toiletten zullen we missen!
